poniedziałek, 24 grudnia 2012

ŻABY i RYBY mają głos (twórczy recykling raz jeszcze)

To właściwie Post Scriptum do poprzedniego wpisu. Tylko żabki większe i już mniej użytkowe. Te spełniają wyłącznie funkcję dekoracyjną. Super prezentują się np.: na parapecie pośród doniczek z roślinami. Mogą też być mięciutką przytulanką na smutaśne dni ;-)
Tworzywo - jak wyżej. Lśniące i ciągliwe.





A to już trochę wyższa szkoła jazdy. RYBA. Tu materiał musi spełniać nieco inne warunki. Jeśli ogon ma być równie obfity i usztywniony drutem, lub bardzo grubą żyłką, korpus naszego pława, powinien być zrobiony z pancernej tkaniny. Te, które szyłam z materiału bluzeczkowego, pozałamywały się w połowie, mimo dostatecznego wypchania.
Ryba ładnie wygląda przymocowana do żyrandola, lub w oknie.


No, i mamy gotowe świąteczno - noworoczne prezenty :-)

niedziela, 16 grudnia 2012

Wodne zwierzaki z karnawałowych ciuchów...

Na Święta się nie nakręcam, wszak są co roku. Co roku jest też Sylwester, po nim Karnawał, a gdy ten się kończy - ruszają wyprzedaże w ciucholandach. Pod nóż, idzie wszystko, co się błyszczy. Można wtedy zaopatrzyć się przy okazji w wystrzałowe stroje na niejedną letnią imprezę, o co w innym okresie, wbrew pozorom, wcale nie tak łatwo...
A gdy przegniemy z ilością świecących, elastycznych bluzeczek, zawsze można, gdy nie mamy koleżanki w podobnym rozmiarze, poddać nadmiar recyklingowi :-)
Do poniższych projektów wymagane są 2 cechy materiału: musi lśnić i koniecznie - ciągnąć się!




Czemu wybrałam wodne motywy? To jeszcze zapewne ślad dziecięcej fascynacji fauną mniej znaną, osobliwą w formie, a przez to, wciąż trochę tajemniczą.
Ale projektując dobry szablon, starannie wycinając kształt i równie starannie zszywając - można wyczarować niewielkie maskotki każdego gatunku, idealnie sprawdzające się jako przedmioty użytkowe: breloki i zawieszki.






Nie będę słodzić i powiem, że najtrudniejsze w tym wszystkim jest przewleczenie na drugą stronę takiego zwierzaczka. Palce żabek, czy zawinięty ogon konika, wyciągam po milimetrze niemal z pomocą niezbyt ostrych cążek do paznokci :-) Trzeba uważać, by nie przyciąć materiału, nie przerwać, nie rozpruć i tym samym nie uczynić naszego zwierza kaleką, a naszą pracę - pracą syzyfową.





Bywały jednak lata, gdy za życia Mamy, która z rozmachem przynosiła w sezonie wyprzedaży całe wory lśniących fatałaszków, siedziałam każdego zimowego wieczora i powiększałam moje stadko. Z czasem, kupowałyśmy nie tylko rzeczy używane, ale też całkiem nowe, gdy pojawiła się korzystna oferta w pobliskim sklepie. Niektóre ciuchy, o abstrakcyjnych fasonach i rozmiarach dalekich od standardowej ludzkiej sylwetki, z góry przeznaczałyśmy na przetwory :-) Sprzedawczynie z błyskiem wdzięczności w oczach, żegnały nas długo i wylewnie...



Panie i Panowie, zima przyszła, pomysły podrzuciłam - zatem: DO ROBOTY!