W kurpiowskiej izbie

I jeszcze kilka prac Pani Marianny Staśkiewicz, oraz parę migawek z dzisiejszego domu kurpiowskiego.

Święty kąt, w którym człowiek najsilniej spotyka się ze sferą sacrum - zgodnie z nazwą aranżowany w rogu izby; niegdyś vis a vis pieca:

Dziś pieca już nie ma, ale nie mogło zabraknąć palm i kwiatów z bibuły, robionych przez Panią Mariannę:

Byśki (leśne stworzonka), czyli dawne noworoczne pieczywo obrzędowem znane nie tylko na Kurpiach:

I jeszcze raz oddajmy głos kurpiowskim myzykantom...

Motywy sakralne:

Polskie akcenty: Orzeł,

kury,

bociany w gnieździe.

Praca, która szczególnie mnie rozbawiła - zabójca i jego ofiara, oraz anioł pochylający się nad nimi, który próbuje odwieść od złego uczynku ;-)
Z jakim skutkiem? Tego się nigdy nie dowiemy. Cała trójka zastygła w oczekiwaniu...

Na zakończenie, pokażę Wam śliczności, jakie otrzymałam od Pani Marianny: