Ilustracje dla "Charakterów".

Traf chciał, że wczoraj w pośpiechu i półmroku (w końcu mamy drugą połowę listopada i w porze obiadowej jest już zwyczajnie ciemno!), włożyłam rękę do patelni... ;-) Przez najbliższe dni, pewnie jeszcze będę to czuła, zatem przewiduję krótką przerwę w rękodziele. Jedną dłonią ani szyć, ani rzeźbić - nie da się rady, po prostu! Optymizm schowajmy do kieszeni... Pokażę Wam za to, zmuszona bolesną okolicznością, odrobinę zaległości. Tym razem z dziedziny rysunku, z którym od czasu książki mam bardzo mało do czynienia. Tak wygląda moja epizodyczna działalność w ogólnopolskim miesięczniku "Charaktery". Nie wykluczam, że w grudniu będzie kontynuacja, ale wiecie jak to jest. W XXI wieku nic od nas samych nie zależy, za to wszytko od naszego szefa ;-). Komunał: "Jesteś kowalem własnego losu", dawno już odpłynął do lamusa... Nareszcie nie mąci niepotrzebnie w naiwnych głowach ;-)

Poniższa ilustracja do felietonu Haliny Bortnowskiej, ukazała się we wrześniu, w cyfrowym wydaniu "Charakterów". W dobie ostatnich wydarzeń we Francji, całość nabiera dodatkowego znaczenia.

Halina Bortnowska 

HEJT

Posiadamy pewną szczególną broń do walki przeciw mowie nienawiści: to wiersz Szymborskiej, który jest pamięciowym portretem istoty nienawiści.

„Spójrzcie, jak wciąż sprawna,

Jak dobrze się trzyma

w naszym stuleciu nienawiść.

Jak lekko bierze wysokie przeszkody.

Jakie to łatwe dla niej – skoczyć, dopaść. (…)” (fragment wiersza „NIENAWIŚĆ” W. Szymborskiej)

Portret jest wspaniały, doskonale czytelny, ale wskazuje tylko jeden typ inspiracji złej mowy. Nienawiść jest w tym wierszu upostaciowiona jako istota podporządkowana swemu pragnieniu zadawania ciosów, dziewczyna – terrorystka w mundurze lub okryta burką jak zakonnica habitem, cała wewnątrz skoncentrowana na swym strasznym, samobójczym zadaniu. Nie zdradza, kim jest, aż nadejdzie ta chwila.

W moim szkicu pojawiła się burka. Rozumiem, że ten strój dziś budzi nieufność, a przecież nie jest on urzędowym przebraniem nienawiści. Burka może oznaczać rezerwę w kontaktach ze światem, strzeżenie własnej godności, troskę o skupienie . Źle jeśli to wszystko od razu budzi nienawistne podejrzenia.

Szukając angielskiego odpowiednika tytułu wiersza Szymborskiej wybrałam ”Hatred”. To słowo podobne do imienia – „Hatred” jak „Mildred” czy „Harriet” sugeruje nienawiść potężną i sprawną jak strzała na cięciwie łuku.

Tego typu nienawiść też pewnie ma swoją mowę, ale zwykle milczy i uderza z zasadzki. W jej polskim imieniu tkwi sens – tak go odgaduję, choć tej swojej interpretacji nie potrafię uzasadnić.

Tak sobie przypuszczam, że „nawidzić” kogoś, to go chętnie i z radością widywać, lubić, przyjmować, wręcz kochać. Coś groźnego dzieje się, gdy partykuła „nie” sygnalizująca zaprzeczenie przyrasta do „nawidzić” (trwale). „Nienawidzić” to z całą siłą odrzucać, skreślać, nie tolerować, nie znosić obecności. Nie trudno wyobrazić sobie mowę, która z tym harmonizuje. Może to być krzyk albo jadowity syk.

***

Ostatnio coraz częściej spotykam się z innym nazwaniem negacji bliźniego. Coś dla profesora Bralczyka – nie wiem, czy to już odkrył.

„HEJT”, „HEJTOWAĆ”, „HEJTERZY” (albo może „HEJCIARZE”). Angielskie słowo służy polszczyźnie w postaci wyostrzonego kołka.

Potrzebujemy obok nienawiści jeszcze innego nazwania. Użycie słowa „Hejt” – ściśle biorąc utworzenie go na angielskim korzeniu dla potrzeb porozumienia w języku polskim jest już faktem.

Hejt nie sięga po burkę. Wdziewa poplamiony fartuch rzeźnicki na śmierdzącą potem koszulę. Nie umie naciągać łuku. W przeciwników ciska pacynami błota i odchodów, charczy, pluje i rzyga. Jego mowa nie jest artykułowana, to bełkot. Słuchanie odgłosów, które Hejt  wydaje jest czynnością przykrą i poniżającą także wtedy, gdy komunikowane są w wersji cyfrowej.

Piszę ten tekst, bo chcę wzbudzić w Tobie obrzydzenie, które warto odczuwać w kontakcie z produktami Hejta. Jeśli potraficie, postarajcie się przyprawić obrzydzenie politowaniem. 

A tu już całkiem inna tematyka...

Przeczytałam tekst Anny Miller i zaproponowałam 4 warianty graficznego przedstawienia tematu. Wybrano poniższy, z czego bardzo się cieszę, bo miałam wielką chęć wykonać właśnie ten ... I jak efekt?